Praktyka ta została przedstawiona przez Dordże Lopon Charlotte Rotterdam na kursie „Gra słów – właściwa mowa zgodnie z Ośmioraką Szlachetną Ścieżką Buddy Śakjamuniego.
Lopon Charlotte i jej mąż Pieter stosują tę praktykę od 26 lat i cały czas są szczęśliwym małżeństwem.
Praktyka ta będzie pomocna dla każdej relacji (miłosnej, przyjacielskiej czy rodzinnej), w której dwie osoby wyrażają chęć oczyszczenia jej z nieporozumień, niedopowiedzeń, żalu czy cierpienia spowodowanego działaniem jednego z partnerów lub obojga.
Istotą tej praktyki jest mówienie z serca, z miejsca głębokiej szczerości, z miejsca swojego zranienia; mówienie o trudnościach, które, pojawiły w relacji, , ale też głębokie słuchanie i bycie wysłuchanym. To niewiarygodnie wspierająca praktyka w naszych relacjach.
Może być też cudowną praktyką wyrażenia wdzięczności, kiedy spotykamy się w prawdzie z bliską osobą po to, aby ją docenić, podziękować, powiedzieć, co w niej kochamy.
Inspiracją tej praktyki jest książka „Duch Intymności” (Spirit of Intimacy) Sobonfu Some z Burkiny Faso w Afryce Zachodniej.
PRAKTYKA
- Ustalenie czasu i przestrzeni.
Wyznaczcie granice czasowe praktyki, czyli początek i koniec. Stwórzcie intencjonalną przestrzeń, w której obydwoje jesteście gotowi się pojawić i w której nawzajem siebie potrzebujecie.
2. Święta przestrzeń.
Przygotujcie naprzeciwko siebie dwie poduszki lub dwa krzesła, pomiędzy nimi ułóżcie ważne dla was przedmioty, rozmieszczone tak jak w mandali (w czterech kierunkach i w centrum). Warto zapalić też świeczkę. Możecie otworzyć tę przestrzeń głębokiego spotkania krótką medytacją, ciszą, śpiewem (mantry lub ulubionej pieśni) bądź np. świętą sylabą OM czy A.
3. Wyrażenie intencji spotkania.
Będzie nią powiedzenie, po co się tu spotykacie, jaka jest wasza motywacja tego spotkania, co jest dla was prawdziwe i ważne w tym momencie. Chodzi o wzniesienie najgłębszej intencji (tak jak bodhicitta).
4. Moment ciszy.
Przez chwilę skupcie się na tym, co naprawdę chcecie powiedzieć. Pomaga to uniknąć sytuacji, kiedy zaczynamy odpowiadać drugiej osobie i zapominamy, co sami chcemy wyrazić. Dobrze jest zrobić sobie w myślach mini agendę, listę tego, co chcemy powiedzieć.
5. Mowa pierwszej osoby.
Kiedy pierwsza osoba mówi, druga jej nie przerywa. Dobrze jest się nie spieszyć, by powiedzieć wszystko, co potrzebujemy powiedzieć. Ważne jest pamiętać, aby mówić o sobie i od siebie, bez pretensji i oskarżania (np. czuję smutek zamiast zasmuciłaś mnie).
6 Mowa drugiej osoby.
Druga osoba też mówi bez przerywania jej. Dobrze jeśli najpierw powie to, co zamierzała powiedzieć, a dopiero potem odniesie się do wypowiedzi partnera/partnerki.
7. Dialog – część poświęcona rozmowie. To czas na pytania i odpowiedzi.
Kiedy mówicie swoją prawdę, od razu może się pojawić, zrozumienie, jasność, oczyszczenie, ale nie zawsze tak się dzieje. Często efekty takiej rozmowy stają się widoczne dopiero po jakimś czasie. Najważniejsze to wypowiedzenie swojej prawdy i świadomość, że pomimo zranienia byliście zdolni ją wyrazić. Jest w tym ogromna wartość. Cenne jest też trzymanie przestrzeni dla poczucia „nie wiem” i uszanowanie tego.
8. Wyrażenie wdzięczności. Dobrym zakończeniem jest podziękowanie i powiedzenie, za co jesteśmy sobie nawzajem wdzięczni.
9. Zamknięcie przestrzeni. Możecie tak jak na początku zaśpiewać, zaintonować mantrę lub dźwięk A. Zamknięciem przestrzeni będzie zgaszenie świeczki i zabranie symbolicznych przedmiotów.
Niech ta pełna mocy praktyka przyniesie pożytek Wam i Waszym relacjom!
Tara Mandala Polska Sangha 
Musisz być zalogowany, aby dodać komentarz.